اشغال ناپذیری سرزمینی تا اشغال ناپذیری تمدنی

این نوشتار سفری است از اشغال های تاریخی تا امروز؛ از دفاع از خاک تا دفاع از زبان، حافظه، و آینده؛ روایتی از اینکه چگونه ایران باید هر دو را با هم داشته باشد تا واقعاً «اشغال ناپذیر» بماند.

- این نوشتار سفری است از اشغال های تاریخی تا امروز؛ از دفاع از خاک تا دفاع از زبان، حافظه، و آینده؛ روایتی از اینکه چگونه ایران باید هر دو را با هم داشته باشد تا واقعاً اشغال ناپذیر بماند.

عصر ایران - هر علاقمندی به سینمای ایران می داند که علیرضا داوودنژاد یک فیلمساز با سابقه، مطرح و برجسته در تاریخ سینمای ایران است که در هر شرایط و زمانی حرف برای گفتن دارد، اخیرا که فیلم کمتر می سازد در زمینه های دیگری به تحلیل شرایط تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی ایران روی آورده است.

  حدود 6 ماه قبل روایتی از مکالمه اش با هوش مصنوعی را که به یک مانیفست منجر شده بود، منتشر کرد که در نوع خود بسیار جالب توجه بود و دوباره نشان داد تا چه اندازه او همگام با امکان های جدید جهان امروز همراه است.

نوشتار پیش روی هم یکی از آن تلاش های جالب توجه اوست که به صورت اختصاصی در اختیار سایت عصر ایران قرار داده و درباره موضوع قابل بحث و چالشی اشغال ناپذیری سرزمینی و اشغال ناپذیری تمدنی به تفصیل و به شکلی نظام مند نوشته است.