علم درباره «دعا» چه می گوید؟

در آزمایش های EEG مشخص شده است که هنگام دعا، امواج آلفا در مغز افزایش می یابد؛ امواجی که با آرامش ذهن و خلاقیت در ارتباط هستند.

- در آزمایش های EEG مشخص شده است که هنگام دعا، امواج آلفا در مغز افزایش می یابد؛ امواجی که با آرامش ذهن و خلاقیت در ارتباط هستند.

عصر ایران - دعا در نگاه بسیاری فقط یک عمل مذهبی است، اما پژوهش های علمی نشان می دهند که خواندن دعا و ذکر، حتی فارغ از باورهای دینی و این که دعا کننده، در قالب چه دین و مذهب و باوری دعا می کند، می تواند تأثیر واقعی و قابل اندازه گیری بر آرامش ذهن و بدن داشته باشد.

 تحقیقات جدید در روان شناسی و علوم اعصاب نشان می دهد دعا و ذکر، فراتر از بُعد معنوی، مکانیزم های علمی دقیقی در بدن و ذهن فعال می کنند که نتیجه اش آرامش، امید و حتی بهبود سلامت روان است.

فعال شدن سیستم آرام سازی بدن یکی از اصلی ترین مکانیزم ها، تأثیر دعا بر سیستم عصبی پاراسمپاتیک است؛ بخشی از بدن که وظیفه دارد ما را از حالت استرس و اضطراب خارج کند و به سمت آرامش ببرد.

هنگام دعا یا ذکر، ضربان قلب کاهش می یابد، فشار خون متعادل تر می شود و تنفس عمق بیشتری پیدا می کند؛ درست مثل وقتی که بدن وارد فاز استراحت و ترمیم می شود.

تمرکز ذهنی همانند مدیتیشن دعا از نظر علمی شبیه به مدیتیشن عمل می کند.