منشور راهبردی انتقال فرهنگ دفاع مقدس با نگاه نو

فرهنگ دفاع مقدس، به عنوان یکی از ژرف ترین میراث های معنوی و تاریخی ملت ایران، نیازمند بازتعریف راهبردی در شیوه های انتقال و روایت گری است.

به همین سبب، در جهان پرتحول امروز و در عصر تحولات رسانه ای، تغییر نسل ها و پیچیدگی های اجتماعی، انتقال فرهنگ دفاع مقدس نیازمند نگاهی نو، چندصدایی و متناسب با زیست جهان نسل های جدید است.

این منشور تلاشی است برای بازتعریف مسیر های روایت گری، توانمندسازی حاملان تجربه، و ایجاد ائتلافی فرهنگی فراتر از ساختار های رسمی، تا این میراث معنوی در بستر جامعه جاری و زنده بماند.

در این مسیر، دو استعاره ی بنیادین به عنوان چارچوب تحلیلی منشور نباید مورد غفلت واقع شوند: نیروی مخرب به مثابه باد مخالف حافظه: نیرو هایی که با تکرار کلیشه ای، حذف تنوع، انحصار روایت و بی توجهی به زبان نسل جدید، حافظه ی فرهنگی را از حرکت بازمی دارند.

این باد مخالف، روایت ها را به شیء موزه ای بدل می کند؛ بی جان، بی اثر و بی ارتباط با اکنون.

نیروی احیاگر به مثابه نسیم جان بخش روایت: نیرو هایی که با روایت گری چندصدایی، گفت وگوی بین نسلی، بازآفرینی هنری و پیوند با مسائل معاصر، حافظه را زنده، پویا و قابل انتقال می سازند.