نگاهی به فیلم نارنگی ها: روایتی انسانی از میان خاکستر جنگ

در جهانی که نفرت و جنگ قلب ها را از هم دور کرده و انسان ها را به نام دوست و دشمن در برابر یکدیگر قرار داده، فیلم «نارنگی ها» (Tangerines)، ساخته زازا اوروشادزه در سال 2013، - قدرت نارنگی ها در سادگی و صداقت آن نهفته است.

زازا اوروشادزه، کارگردان گرجی که با این فیلم به شهرت جهانی رسید، با دیالوگ های کوتاه، اما پرمعنا و صحنه هایی که زندگی روزمره را با شاعرانگی به تصویر می کشند، نشان می دهد که انسان ها، حتی در اوج دشمنی، می توانند در مشترکات انسانی به هم نزدیک شوند.

ایوو، با آرامش و مهربانی اش، به مثابه پلی میان احمد و نیکا عمل می کند.

او نه با کلمات پرطمطراق، بلکه با رفتار انسانی اش نشان می دهد که در جهانی پر از نفرت، همدلی می تواند معجزه کند.

صحنه هایی مانند غذا خوردن کنار هم، خنده های مشترک، یا سکوت های سنگین میان دو سرباز، به مخاطب یادآوری می کند که انسانیت هیچ مرزی نمی شناسد.

فیلم به زیبایی نشان می دهد که انسان ها، فارغ از ملیت یا باور، در درد، ترس و آرزوهایشان مشترک اند.

یکی از نکات برجسته فیلم، پایان بندی تأثیرگذار آن است که بدون لو دادن داستان، به شکلی نمادین ارزش زندگی و فداکاری را به تصویر می کشد.

اوروشادزه در مصاحبه ای گفته بود که ایده فیلم از تجربه های واقعی مردم در جنگ آبخازیا الهام گرفته شده، جایی که افراد عادی در میان آشوب