پل ورسک؛ افتخار ملی

در ظاهر، این سازه شاهکاری مهندسی است؛ بنایی که در دهه ی 1310 خورشیدی به دستور رضاشاه، با طراحی مهندسان اتریشی و دستان کارگران ایرانی ساخته شد؛ - در ظاهر، این سازه شاهکاری مهندسی است؛ بنایی که در دهه ی 1310 خورشیدی به دستور رضاشاه، با طراحی مهندسان اتریشی و دستان کارگران ایرانی ساخته شد؛ نشانه ای از عزم صنعتی شدن و ورود به جهان مدرن.

اما تاریخ همیشه چهره ی دیگری هم دارد.

هر بار که به شمال سفر می کنم و قطار از دل تونل های البرز بیرون می آید، ناگهان پیکر سنگی پل ورسک در میان مه نمایان می شود؛ جایی که ذهنم، همیشه میان غرور و تردید معلق می ماند نمادی از اراده ی ملی، یا قطعه ای از بازی قدرت ها در قرن بیستم؟ هر بار که سایه ی پل بر دره می افتد، گفت وگوی قدیمی با همسفرم دوباره آغاز می شود.

از خود می پرسیم: آیا این پل، نشانه ی استقلال و شکوه ایران بود؟ یا بخشی از نقشه ای حساب شده از سوی قدرت های هژمون آن روزگار — همان روباه پیر و هم پیمانانش که دهه هاست مسیر ایران را در نقشه ی ژئوپلیتیکی خود ترسیم کرده اند؟ هیچ گاه به پاسخ مشترکی نرسیده ایم.

پل همان جا ایستاده است؛ باشکوه و خاموش، و ما هنوز در رفت وبرگشت میان غرور ملی و تردید تاریخی.

در ظاهر، این سازه شاهکاری مهندسی است؛ بنایی که در دهه ی 1310 خورشیدی به دستور رضاشاه، با طراحی مهندسان اتریشی و