جهاد اکبر حکمرانی

عنوان جهاد اکبر گرفته شده از حدیث شریف نبوی(ص) منقول از امام صادق(ع) است که در شأن صدور آن چنین آمده: گروهی را رسول خدا(ص) به جهادی فرستاده بود.

آنها رفتند و مردانه و دلیرانه وظیفه مقدس سربازی خود را انجام دادند و برگشتند.

وقت مراجعت رسول خدا(ص) از آنها استقبال کردند و ضمن خوش آمدگویی جمله ای فرمودند که آنها را متعجب و وادار به سؤال کرد.

حضرت فرمود: مَرْحَبا بِقَوْم قَضَوُا الْجَهادَ الاْصْغَرَ وَبَقِی عَلَیهِمُ الْجِهادُ الاْکبَرُ.

از جهاد اصغر با موفقیت برگشته اید و حالا نوبت جهاد اکبر است.

پرسیدند ای رَسُول خدا جِهاد اْکبَر چیست؟فرمود: جِهادُ النَّفْسِ(امالی شیخ صدوق، ص 377).

ظاهر این روایت مربوط به نفس انسانی و مراقبت از جان وساخت و تربیت آن برای مواجهه با سختی های طبیعت و جهاد با دشمنان خداوند متعال و انسانیت است.

براین مبنی هیچ کتاب اخلاقی نیست که مستند به این حدیث شریف نباشد وعلماء اخلاق وسالکان طریقت درباب این حدیث رساله ها نوشته اند.

مولانا جلاالدین نیز در عشق نامه خود مثنوی به نیکویی آن را به نظم اراسته است:ای شهان کشتیم ما خصم برون ماند خصمی زو بتر در اندرونکشتن این، کار عقل و هوش نیست شیر باطن سخره خرگوش نیستدوزخست این نفس و دوزخ اژدهاست کو به دریاها نگردد کم و کاستچونک وا گشتم ز پیگار برون روی آوردم به پیگار درو�