انباری خانه ، موزه ناکامی هاست

ذهن ما ایرانیان بیشتر با کمیابی قرابت دارد تا با فراوانی.

همان طور که طبق اعتقاداتمان تصور می کنیم که بعد از هر شادمانی و پایکوبی، سوگواری و تلخکامی به کمین نشسته است مدام با این فکر درگیریم که آینده معلوم نیست و بهتر است تا جای ممکن وسیله را در چنگمان حفظ کنیم.

- ذهن ما ایرانیان بیشتر با کمیابی قرابت دارد تا با فراوانی.

همان طور که طبق اعتقاداتمان تصور می کنیم که بعد از هر شادمانی و پایکوبی، سوگواری و تلخکامی به کمین نشسته است مدام با این فکر درگیریم که آینده معلوم نیست و بهتر است تا جای ممکن وسیله را در چنگمان حفظ کنیم.

عصر ایران ؛ *فردین علیخواه: هر چند سال یک بار وقتی گذرم به انباری خانه مان می افتد سعی می کنم به وسایل مختلفی که در آن انباشته شده اند نظمی ببخشم.

برای چندمین بار به برگه هایی برخورد می کنم که در جعبه کاغذ آ-چهار قرار دارند و به همسرم تعلق دارد.

روی این برگه ها با مداد و خودکاری که حدس می زنم بیگ بوده باشد چیزهایی نوشته شده است.

چند بار از او خواستم بگذارد اینها را دور بریزم؛ ولی مقاومت کرد.

برگه ها در واقع؛ چرک نویس های پایان نامه کارشناسی ارشد اویند.

وقتی توضیح می دهد قانع می شوم که باز هم در انباری باشند.