اهمیت ایران در سال های اخیر برای چین کاهش یافته است/ تحریم و سیاست منطقه ای ایران خوشایند چین نیست

روابط چین و ایران که در روایت های خارجی اغلب بیش از حد بزرگ نمایی می شود، بهتر است به عنوان نمونه ای از عملگرایی محدود، نه یک اتحاد راهبردی، - تجارت انرژی همچنان ستون فقرات این رابطه است، اما اقتصاد تحت تحریم ایران، سیاست داخلی ناپایدار و اولویت دهی به منازعات نیابتی منطقه ای، ادغام آن در چارچوب اقتصادی گسترده تر خاورمیانه ای چین را محدود کرده است.

به گزارش سرویس بین الملل تابناک، انستیتو خاورمیانه دانشگاه ملی سنگاپور به بررسی سیاست چین در خاورمیانه می پردازد که در ادامه آمده است.

هنگام بحث درباره سیاست خارجی چین، باید ابتدا اذعان کرد که مهم ترین رابطه دوجانبه این کشور همچنان با ایالات متحده است.

دینامیک های چین و آمریکا، چه همکارانه و چه رقابتی، به طور عمیق روی رویکرد دیپلماتیک چین در خاورمیانه تأثیر می گذارد — همان طور که در هر جای دیگری از جهان به جز آسیا نیز صادق است.

با وجود اهمیت تاریخی منطقه و تعامل رو به رشد چین، پکن همچنان سیاست خاورمیانه ای خود را عمدتاً در چارچوب گسترده تر روابطش با واشنگتن شکل می دهد.

دهه هاست که حضور و نفوذ آمریکا در منطقه از نظر سیاسی، نظامی و اقتصادی عمیقاً تثبیت شده است.

ایالات متحده به طور قابل توجهی قواعد، اتحاد ها و هم راستایی های ژئوپولیتیکی در خاورمیانه را شکل داده است.