هوشنگ نهاوندی؛ روشنفکر حکومتی که اندرز داد و شاه نشنید

شامگاه دوشنبه 28 مهر 1404 یکی از معدود رجال باقی مانده عصر پهلوی در 93 سالگی چشم از جهان بست؛ دکتر هوشنگ نهاوندی با شهرت غالب دانشگاهی و روشنفکری تا سیاسی و البته نماد روشنفکری راست و حلقه اتصال حلقه روشنفکران گرداگرد فرح با مناصب بالا که به رغم آن که اواخر .

-       عصر ایران؛ مهرداد خدیر-  شامگاه دوشنبه 28 مهر 1404 خورشیدی یکی از معدود رجال باقی مانده عصر پهلوی در 93 سالگی چشم از جهان بست؛ دکتر هوشنگ نهاوندی با شهرت غالب دانشگاهی و روشنفکری تا سیاسی و البته نماد روشنفکری راست و حلقه اتصال حلقه روشنفکران گرداگرد فرح با مناصب بالا که به رغم آن که اواخر بی مهری دید اما در دوران تبعید و آوارگی هم با شاه ارتباط داشت و شاه به سه دلیل از او شرمسار بود:        نخست این که به گزارش های او اعتنا نکرد.

دوم این که چاپلوسی های هویدا را بر گزارش های او ترجیح داد و سوم این که برای نجات خود کاسه کوزه ها را بر سر برخی رجال شکست از جمله وفاداری چون او!       هر چند او در عصر پهلوی رییس دانشگاه تهران و شیراز شد و کوتاه زمانی به وزارت علوم هم رسید و یک سالی هم رییس دفتر فرح بود اما اشتهار اصلی او به روشنفکریِ حکومتی بود چرا که باور داشت نه روشنفکران از حکومت بی نیازند و نه شاه از روشنفکران و چون می دانست شاه به کلمه روشفکر حساسیت دارد و کلمه انتلکتوئل در