واردات انسولین با برچسب تولید داخل

دو شرکت دارویی خواستار قطع ارز تخصیصی برای انسولین های وارداتی شدند، اما این تصمیم با واکنش انجمن های دیابتی و متخصصان مواجه شد.

- هنوز ناکامی واکسن آنفلوانزای تولید داخل از ذهن افکار عمومی پاک نشده که ادعای خودکفایی در تولید این واکسن و ترمز در واردات در سال های گذشته موجب شد این واکسن نه تنها از دسترس بیماران نیازمند خارج شود بلکه هیچ گاه واکسن های تولید داخل نیز به مرحله توزیع درخور توجهی نرسید و دست بیماران را در پوست گردو گذاشت.

روایت اول: یک دستور، یک ترمزِ اضطراری توقف تخصیص ارز ترجیحی به واردات انسولین قلمی و حرکت به سمت ارز آزاد در صورت اجرایی شدن به نقل از علیرضا استقامتی می توانست قیمت انسولین را تا چهار برابر بالا ببرد و بازار را با شوک سنگینی روبه رو کند.

تصمیمی که با تشریح پیامدهای بالینی و مالی آن برای تصمیم گیران در این باره مانع از اجرای آن شد.

این ترمز اضطراری از یک حقیقت مهم پرده برداشت: هر تصمیم ارزی در حوزه انسولین، اگر بدون ارزیابی بالینی و سنجش پذیرش بازار اجرا شود، مستقیما به کنترل قند خون بیماران چنگ می اندازد؛ جایی که خطا به عارضه ختم می شود، نه صرفا هزینه.

روایت دوم: تولیدی که تولید نیست و اعدادی که نگران کننده اند براساس آمارها در حال حاضر حدود 5تا 5/5 همت، معادل تولید بیش از 500 هزار قلم انسولین �