زن زدوده گی از حافظه ی جنگ

این نوشتار، تلاشی است علیه فراموشی و برای تأمل در سازوکارهای حذف تاریخی زنان از حافظه ی جنگ؛ تلاشی برای بازخوانی نقش های زنانه، نه به مثابه ی حاشیه ی مردانه ی نبرد، - مقاومت ایران در برابر تجاوز عراق، هشت سال به طول انجامید؛ جنگی فرسایشی که نه تنها مردان، بلکه زنان نیز در آن حضوری فعال و چندوجهی داشتند.

در این مدت، بیش از 500 زن در جبهه ها جنگیدند، 7305 زن شهید شدند، 171 زن به اسارت درآمدند و 5735 زن جانباز شدند.

این ارقام، گواهی روشن بر حضور مؤثر و پرهزینه ی زنان در جنگ است.

با این حال، ردپای آنان در روایت های رسمی، حافظه ی جمعی و بازنمایی های فرهنگی، کم رنگ مانده و اغلب با سکوت، انکار یا تقلیل همراه شده است.

این نوشتار، تلاشی است علیه فراموشی و برای تأمل در سازوکارهای حذف تاریخی زنان از حافظه ی جنگ؛ تلاشی برای بازخوانی نقش های زنانه، نه به مثابه ی حاشیه ی مردانه ی نبرد، بلکه به عنوان کنش گری مستقل، پیچیده و ناخوانده.

در این مسیر، پرسش از چگونگی حذف، صورت بندی بدن زنانه، و سیاست های حافظه، در کانون تحلیل قرار می گیرد.

انحصار مردانه ی جنگ و زن زدوده گی جنگ، در حافظه ی تاریخی و بازنمایی های رسمی، همواره با سیمایی مردانه تصویر شده است؛ از اسطوره های جوانمردی و رجزخوانی های حماسی تا دلاوری های مردصفتانه و حتی نامردی دشمن، همگی در خد�