اهرم سلب حضانت در برابر ازدواج مجدد

در مقابل، نبود سازوکار مشابه برای پدر، نوعی غفلت قانونی در قبال امنیت کودک محسوب می شود و اگر بنا به سلب حضانت از والد بعد از ازدواج مجدد باشداین امر باید درمورد پدر به طریق اولی انجام شود، - در مقابل، نبود سازوکار مشابه برای پدر، نوعی غفلت قانونی در قبال امنیت کودک محسوب می شود و اگر بنا به سلب حضانت از والد بعد از ازدواج مجدد باشداین امر باید درمورد پدر به طریق اولی انجام شود، چراکه نظارت و مراقبت از کودک توسط پدر اغلب به سایرین سپرده می شود.

سیده سحر ابوالحبیب روزنامه اعتماد نظام حقوقی ایران در موضوع حضانت کودک پس از طلاق، ساختاری نسبتا سنتی دارد که در آن وظایف، اختیارات و نظارت ها به شکل نابرابر توزیع شده است.

سلب حضانت از مادر در ازدواج مجدد برخلاف پدر یکی از نمودهای بارز این تبعیض، در مقررات مربوط به ازدواج مجدد والدین قابل مشاهده است.

به موجب ماده 1170 قانون مدنی، اگر مادر در دوران حضانت ازدواج مجدد کند، دادگاه می تواند حضانت را از او سلب کند.

در مقابل، در مورد پدر، حتی در صورت ازدواج مجدد یا ورود شریک عاطفی جدید به زندگی او، قانون هیچ مکانیزم نظارتی خاصی پیش بینی نکرده است.

این خلأ ضمن اینکه موجب نابرابری آشکار حقوقی می شود، کودکان را نیز در معرض خطرات جدی قرار می دهد.