کودکان و چالش حق برشنیده شدن/بچه هایی که شنیده نشوند منزوی خواهند شد

کودکانی که احساس می کنند صدایشان شنیده نمی شود، غالباً با کاهش اعتماد به نفس، تجربه انزوای اجتماعی و احساس بی ارزشی مواجه می شوند؛ پیامدهایی که رشد شخصیتی، - به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، در جامعه ای که کودکان نیمی از امروز و تمام فردای آن را می سازند، پرسش بنیادین این است: آیا صدای آنان در ایران شنیده می شود یا همچنان در حصار سنت های فرهنگی و محدودیت های قانونی خاموش می ماند؟ اصل حق بر شنیده شدن که در کنوانسیون حقوق کودک تصریح شده، نه یک لطف نمادین، بلکه تعهدی الزام آور برای دولت هاست؛ تعهدی که بی توجهی به آن، چرخه ای از سکوت، انفعال و بازتولید نابرابری را برای نسل های آینده رقم خواهد زد.

اکنون زمان آن رسیده است که سیاست گذاری و فرهنگ عمومی ایران، از نگاه حمایتی صرف فراتر رفته و کودک را به عنوان شهروندی مشارکت جو و صاحب صدا به رسمیت بشناسد.

در منظومه حقوق بشر معاصر، کودکان دیگر صرفاً به عنوان موجوداتی نیازمند حمایت یک جانبه و وابسته به اراده بزرگسالان تعریف نمی شوند؛ بلکه به مثابه صاحبان حق، دارای شخصیت مستقل و واجد عاملیت اجتماعی به رسمیت شناخته شده اند.

در این میان، حق بر شنیده شدن و مشارکت فعال آنان که در ماده ی 12 کنوانسیون حقوق کودک تصریح گردیده جایگاهی بنیادین دارد؛ حقی که نه لطفی از سر مصلحت اندیشی بزرگسالان، ب�