یک نامه عاشقانه به نسلی از فوتبالیست ها

ریس ریچاردز در این کتاب تأکید می کند که این داستان نه فقط درباره سیاستمداران و فوتبالیست ها، بلکه درباره مردم است: تبعیدی های آرژانتینی، - ریس ریچاردز در این کتاب تأکید می کند که این داستان نه فقط درباره سیاستمداران و فوتبالیست ها، بلکه درباره مردم است: تبعیدی های آرژانتینی، دو کمدین هلندی و مادران روسری سفیدِ میدان مایو.

هلهله های شورانگیز 1978، تضاد زننده ای با صدای وسایل نقلیه نظامی داشت که دو سال قبل خیابان ها را درهم می کوبید.

خون روی تیر دروازه نوعی نامه عاشقانه به نسلی از فوتبالیست ها است که دستاوردهایشان تحت الشعاع این واقعیتِ ناگزیر قرار گرفت که برخی چیزها بسیار مهم تر از ورزش هستند.

به گزارش ایسنا، آریامن احمدی، روزنامه نگار در مطلبی با عنوان خون روی تیر دروازه و میراث سیاه جام جهانی 1978 به روایت ریس ریچاردز نوشته است: فوتبال از همان روزهای اول تولدش (اواخر قرن نوزدهم)، صرفاً یک ورزش نبود؛ این بازی زیبا، به سرعت خود را به قلب منازعات هویتی و سیاسی رساند.

این پیوند تاریخی، از رقابت های ریشه دار چون گلاسکو رنجرز و سلتیک در اسکاتلند (که تفاوت های مذهبی پروتستان و کاتولیک را نمایندگی می کرد) آغاز شد و تا استفاده دیکتاتورهایی چون موسولینی و رژیم نازی در آلمان از رویدادهایی مانند جام جهانی و المپیک دهه 1930 برای ترویج