در جست وجوی یک لقمه نان/ رنج نامه زنان کارگر فصلی

در صنف زنان کارگر فصلی، پیر و جوان معنایی ندارد.

همه سنی در این دسته حضور دارند، از دختر 19ساله تا پیرزن 75ساله ای که کتف و کولش در این راه خمیده است.

  - در صنف زنان کارگر فصلی، پیر و جوان معنایی ندارد.

همه سنی در این دسته حضور دارند، از دختر 19ساله تا پیرزن 75ساله ای که کتف و کولش در این راه خمیده است.

  نیسان کلعباس ، حوالی ساعت چهار و چهل دقیقه سر چهار کوچه ایستاده است.

کارگران یکی پس از دیگری از کوچه پس کوچه های آبادی به سمت سرویس سرازیر می شوند تا راهی زمین های کشاورزی شوند.

  به گزارش اطلاعات، هوا گرگ و میش است، هنوز انوار طلایی خورشید بر پوسته زمین های آبادی نتابیده که کلعباس از روستا خارج می شود.

  16نفر پشت نیسان آبی جا گرفته اند، نیسان های بعدی هم از دل سیاه جاده پیدا می شوند، هر روز این وقت صبح، از روستاهای جنوب شرق استان فارس زنان برای لقمه ای نان جانشان را به کف دست می گیرند تا از دل باغات انار، لیمو، زیتون و یا مزارع گوجه و بادمجان که سه ساعت با روستاهایشان فاصله دارد، توشه بردارند.

  این زنان، هر روز از جاده هایی تردد می کنند که استاندارد نیست و بارها خبر واژگونی خودرو رسانه ای شده است.

به قول خودشان جانشان کف دستشان است.