چرا مجتبی شکوری داستان تجاوز جنسی را آشکار کرد؟

 با مجتبی شکوری وقتی از تجاوز به خود در 7 سالگی سخن می گوید، چگونه باید برخورد کرد و او را چگونه باید دید؟ - سرویس اجتماعی تابناک ـ شکوری، چونان آیینه ای صاف، با زدودن تمام زنگارهای قدیمی و کهنه پیش از این روزی لب به اعتراف گشوده و پرده از رازی برداشته بود که روایت آن بعد از سال ها از چهره شدن و اعتمادآفرینی بین مخاطبان، از هر کسی بر نمی آید راز اول او چنین بود؛ اقرار به استفاده از سهمیه ای در دانشگاه، که شاید حقی از دیگری ربوده بود.

و باز، امروز در لحظه ای دیگر، با بغضی که چون ابر بهاری در گلویش پیچیده بود، از زخمی کهن گفت؛ از کودکی هفت ساله که در تاریکی بی رحم تجربه ای شوم، روحش را آزرده بود.

او سخن گفت، نه از سر ضعف، که از عمق بخششی بزرگ.

بخشیده بود؛ نه تنها خویش را که بی گناه بود، بلکه گناهکار را نیز، گویی که با این بخشش، بندی از پای روحش گشوده بود.

این اعتراف، چون سنگی که به آب آرام حوض می افتد، موج هایی در دل جامعه انداخت.

چه بغض ها، چه عقده ها، چه گره های ناگشوده ای که در پستوی قلب آدمیان از چنین رنج هایی پنهان مانده اند! این زخم ها، گاه چون سایه ای خاموش، ناخودآگاه بر زندگی مان چنگ می اندازند و گاه چون آتشی آشکار، روان را می سوزانند.