خاستگاه اندوه در جهان بی خدا/اندوه به مثابه بیداری  

درام سوگ مند بنیامین در جهانی رخ می دهد که اندوه، هوای تنفسی بشر است.

ایمان رنگ باخته، سیاست جای اسطوره را گرفته و تاریخ بدل به صحنه ای از فساد و ویرانی شده است - درام سوگ مند بنیامین در جهانی رخ می دهد که اندوه، هوای تنفسی بشر است.

ایمان رنگ باخته، سیاست جای اسطوره را گرفته و تاریخ بدل به صحنه ای از فساد و ویرانی شده است    عصر ایران؛ محسن سلیمانی فاخر-  در کتاب خاستگاه درام سوگ مند آلمانی ، والتر بنیامین چهره ای از انسان مدرن ترسیم می کند که از آسمان ایمان رانده شده و در زمین تاریخ سرگردان است.

  او به جای روایت قهرمانانه ی تراژدی های یونان، به درون مالیخولیای باروک می نگرد؛ به عصری که در آن خدا خاموش است، تاریخ ویرانگر شده، و انسان در خلأ معنا، تنها تماشاگر ویرانی خویش است.

    بنیامین با نگاهی فلسفی و شاعرانه، از دل درام باروک، استخوان بندی اندوه مدرن را بیرون می کشد؛ اندوهی که همچنان بر روح زمانه ی ما سایه افکنده است.

 آگاهیِ بی ارادهبنیامین آگاهی را نه کنشی عقلانی، بلکه حالتی ناگزیر و شهودی می داند.

  انسان باروک، دیگر صاحب اراده ی روشنگری نیست؛ او بیدار است، اما بی قدرت.

  در جهانی که نظم الهی فروپاشیده، آگاهی چون دردی است که نمی توان از آن رها شد.