آنچه کیسینجر در برابر پوتین و اوکراین انجام می داد

رابرت هورماتس، عضو هیئت مدیره شورای آتلانتیک و معاون پیشین وزیر خارجه آمریکا در امور اقتصادی، انرژی و محیط زیست، در تحلیلی برای شورای آتلانتیک می نویسد: - به گزارش سرویس بین الملل جماران، رابرت هورماتس نوشت: از سال 1954 تا اوایل دههٔ 1970، دیپلمات های ایالات متحده و چین در مجموع 134 نشست برگزار کردند که بیشتر آن ها در شهر ورشو انجام شد.

هدف ظاهری این دیدارها، ایجاد روابط سازنده میان دو کشوری بود که سال ها در انزوا و بی اعتمادی متقابل به سر می بردند؛ اما این تلاش ها در تحقق آن هدف ناکام ماند.

زمانی که در سال 1969 به تیم شورای امنیت ملی تحت هدایت هنری کیسینجر پیوستم، او تازه توجه خود را معطوف به روابط با چین کرده بود.

کیسینجر با مرور پانزده سال مذاکرات پیشین میان دو کشور، این سلسله گفتگوها را عقیم توصیف کرد و آن را طولانی ترین مذاکرات پیوسته ای که حتی یک دستاورد مهم نداشتند نامید.

پیشرفت واقعی تنها زمانی حاصل شد که خود کیسینجر و چوئن لای نخست وزیر چین وارد روند مذاکرات شدند.

پس از آن، ریچارد نیکسون رییس جمهور آمریکا سفر تاریخی خود به چین را انجام داد تا با مائو تسه تونگ دیدار کند و آغازگر روند بهبود روابط میان دو کشور باشد.

البته هنوز اختلافات عمیق و اساسی باقی مانده بود، اما در هر دو سوی ماجرا اراده ای واقعی برای حل آن ها شکل گرفت