صدایی از کمپ ترک اعتیاد: تنهایمان نگذارید

«در این کمپ ها مثل حیوان رفتار می کنند.

ما وضعیت خوبی نداریم.

بدنمان درد می کند.

نه غذای درست و حسابی می خوریم نه جای تر و تمیزی برای خوابیدن داریم.

- پدر ساناز هم گفت: در این کمپ ها مثل حیوان رفتار می کنند.

ما وضعیت خوبی نداریم.

بدنمان درد می کند.

نه غذای درست و حسابی می خوریم نه جای تر و تمیزی برای خوابیدن داریم.

تا وقتی که خودم نخواهم نمی شود.

وقتی خودم بخواهم همین جا گوشه خانه می خوابم تا ترک کنم.

ضمنا ترک اینطوری نمی ‎شود.

فرار ده ها معتاد متجاهر از کمپ ترک اعتیاد تنها بخشی از ماجراست؛ روی دیگر سکه، اتفاقات و واقعیت های پنهانی است که در پشت پرده این کمپ ها جریان دارد.

به گزارش فرارو، کمپ های ترک اعتیاد در ایران به دو نوع تقسیم می شوند؛ بخشی کمپ های اجباری اند که با دخالت شهرداری و از طریق جمع آوری معتادان متجاهر شکل می گیرد، و بخش دیگر کمپ های خصوصی که افراد به میل خود یا تحت فشار خانواده به آن ها مراجعه می کنند.

با این حال، در خیابان ها همچنان می توان معتادانی را دید که بی خانمان اند یا در پوشش یک شهروند عادی زندگی می کنند، حتی گاهی سرپرست یک خانواده هستند.

پشت درهای این کمپ ها، خانواده ها و مردم عادی بی خبر مانده اند؛ پرسش اصلی این است: زندگی و روزگار معتادان درون این کمپ ها چگونه می گذرد؟ انتقال پدر به کمپ ترک اعتیاد از نگاه �