سعید پیردوست؛ از قاب کیمیایی تا خنده های مردم پل زد

اکنون که بیمار است و بر تختی میان خاطره و تنفس روزمره آرمیده، باید به یاد آورد سینما و تلویزیون ما بر شانه ی همین مردان ایستاده اند؛ مردانی که در سکوت، - اکنون که بیمار است و بر تختی میان خاطره و تنفس روزمره آرمیده، باید به یاد آورد سینما و تلویزیون ما بر شانه ی همین مردان ایستاده اند؛ مردانی که در سکوت، نقش های مکملِ ماندگار را بازی کردند تا قهرمانان بدرخشند، تا مردم لبخند بزنند، تا تصویر ایرانی تر شود.

عصر ایران؛ محسن سلیمانی فاخر- سعید پیردوست، بازیگری است از نسل صادقانِ تصویر؛ از آنان که هیچ گاه خود را در مرکز نیاوردند اما بدون حضورشان، قاب کامل نمی شد.

  او سینما را با مسعود کیمیایی آغاز کرد؛ مردی که به قهرمانان زخمی و خیابان های پرغبار تهران جان می داد.

  پیردوست در 14 فیلم کیمیایی نقش ایفا کرده، گاه در حاشیه و گاه در متن، اما همیشه با چهره ای آشنا که بوی واقعیت می داد.

مردی که می شد او را هر رُلی  دید.

نه بازیگر نقش اول بود و نه ستاره، اما در هر پلان حضور داشت که تصویر را  احیا می کرد.

پیردوست پیش از آن که در قاب تلویزیون چهره ای آشنا و صمیمی شود، در سینمای جدی مسعود کیمیایی دیده شد.

  او در گوزن ها   با نقشی کوتاه اما به یادماندنی - در نقش یک کفترباز - نشان داد بازیگر جزییات است.