از نطنز تا مکانیسم ماشه؛ پرونده ای فنی که به تهدید جهانی بدل شد

آیا باید برجام را یک پیروزی بزرگ دانست که ایران را از «تهدید علیه صلح جهانی» به بازیگر مشروع بازگرداند، یا توافقی ناقص که یک بندش کافی بود تا همه چیز را برگرداند؟ - از نطنز تا مکانیسم ماشه؛ پرونده ای فنی که به تهدید جهانی بدل شد قضاوت با شما: آیا باید برجام را یک پیروزی بزرگ دانست که ایران را از تهدید علیه صلح جهانی به بازیگر مشروع بازگرداند، یا توافقی ناقص که یک بندش کافی بود تا همه چیز را برگرداند؟ عصر ایران؛ سعید خاتمی - پرونده هسته ای ایران از همان آغاز با یک افشاگری کلید خورد.

سال 2002، سایت های نطنز و اراک روی میز رسانه ها رفتند و پرونده ای که می توانست صرفاً فنی و در چارچوب آژانس بماند، به سرعت رنگ امنیتی گرفت.

از همان جا بود که زبان ها تغییر کرد: عدم شفافیت به پنهان کاری بدل شد، و حق غنی سازی به تهدید اشاعه تفسیر شد.

چند سال بعد، پس از تعلیق داوطلبانه ایران در توافق سعدآباد و سپس از سرگیری غنی سازی در 2005، پرونده به شورای امنیت رفت.

نتیجه روشن بود: از 2006 تا 2010 شش قطعنامه علیه ایران صادر شد (1696 تا 1929)؛ هر بار یک پله سنگین تر، تا جایی که با قطعنامه 1929 ایران رسماً ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد قرار گرفت.

در ادبیات حقوق بین الملل، این یعنی ایران همانند عراق صدام به عنوان تهدید علیه صلح و امنیت جهانی شناخته شد.