معامله ای که تاریخ را عوض کرد: چرا هلندی ها منهتن را با جزیره ای کوچک در اندونزی عوض کردند؟

وقتی عطر جادویی جوز هندی، آیندهٔ نیویورک را فروخت.

- در قرن هفدهم، جهان کشف شده نسبت به اکنون کوچک تر بود، اما جاه طلبی انسان ها از دریاها را شکافت.

در زمانی که نقشه های جغرافیایی نیمه کامل بودند و نام بسیاری از جزایر در اقیانوس هند حتی بر کاغذ نیامده بود، دو امپراتوری بزرگ اروپا، بریتانیا و هلند، در رقابتی خاموش اما بی رحم برای تصاحب گنجینه ای معطر به نام جوز هندی (Nutmeg) درگیر بودند.

به گزارش یک پزشک، در آن دوران این ادویهٔ کوچک چیزی فراتر از چاشنی غذا بود.

پزشکان باور داشتند که می تواند از طاعون و تب های مرگبار جلوگیری کند و اشراف اروپا حاضر بودند برای چند دانه از آن به اندازهٔ وزنش طلا بپردازند.

درست در همین دوران بود که در سال 1667، در قالب پیمان برِدا (Treaty of Breda)، هلندی ها و بریتانیایی ها تصمیم گرفتند مرزهای امپراتوری های استعماری خود را بازتعریف کنند.

در ظاهر، توافقی منطقی انجام شد: هلند جزیرهٔ کوچک و دورافتاده ای به نام ران (Run Island) را در مجمع الجزایر باندِا (Banda Islands) در اندونزی به دست آورد و در مقابل، مستعمرهٔ کوچک بریتانیا در قارهٔ جدید – شهری به نام نیویورک (New York) که تا آن زمان با نام نیواَمسْتِردام (New Amsterdam) شناخته می شد، به بریتانیا واگذار شد.