امیر هوشنگ دولو: سلطان خاویار و نماد قدرت و فساد در دربار پهلوی دوم کیست

امیر هوشنگ دولو نمادی از تقابل قدرت سیاسی با فساد اقتصادی و اخلاقی در دوران سلطنت پهلوی دوم بود.

او که با لقب “سلطان خاویار ایران” در مطبوعات غربی شهرت یافته بود، -  نزدیکی عمیق او به شاه، که فراتر از روابط رسمی می رفت، او را به یک واسطه قدرتمند تبدیل کرد که اقتصاد، سیاست و حتی روابط شخصی دربار را تحت تأثیر قرار می داد.

این گزارش پژوهشی، بر اساس اسناد تاریخی، خاطرات نزدیکان شاه و گزارش های رسانه ای، زندگی و فعالیت های دولو را به صورت جامع بررسی می کند.

تمرکز بر حذف تکرارها و افزودن لایه های تحلیلی، نشان می دهد چگونه چنین چهره هایی به تضعیف پایه های رژیم پهلوی کمک کردند و چرا داستان دولو همچنان در بحث های تاریخی معاصر ایران زنده است.

به گزارش دیروزبان، امیر هوشنگ دولو در سال 1285 شمسی (1906 میلادی) در تهران زاده شد.

پدرش، محمدولی خان آصف السلطنه، از طایفه دولو ایل قاجار بود و مادرش، منیراعظم، دختر کامران میرزا و خاله احمدشاه قاجار، آخرین پادشاه سلسله قاجار.

این پیوندهای خونی با خاندان قاجار، دولو را از همان ابتدای زندگی در حلقه اشرافیت و قدرت قرار داد.

با وجود سقوط قاجارها و روی کار آمدن رضاشاه پهلوی، دولو توانست خود را با رژیم جدید وفق دهد و به تدریج به دربار محمدرضا شاه نزدیک شود.