بازخوانی تاریخ/به بهانه درگذشت دکتر محمود روحانی؛ تقاطع شریعتی و مطهری!

علی شریعتی با عنوان معلم انقلاب شناخته می شود و مرتضی مطهری به نام ایدئولوگ انقلاب شهرت دارد، اما این دو شخصیت برجسته انقلاب اسلامی از نظر فکری و شخصیتی چندان همسو نبودند، - به گزارش تابناک، در دهه 1350 شمسی، ایران شاهد شکاف عمیقی در عرصه اندیشه اسلامی بود؛ از یک سو، دکتر علی شریعتی (1312-1356) با سخنرانی های آتشین و تحت تاثیر چپ گرایانه در حسینیه ارشاد، اسلام را به مثابه ایدئولوژی انقلابی بازتعریف می کرد و روحانیت سنتی و رژیم پهلوی را به صورت همزمان را به چالش می کشید، از سوی دیگر، آیت الله مرتضی مطهری (1298-1358)، فیلسوف و متکلم برجسته، بر حفظ ساختار های سنتی شیعی و نقد التقاطی بودن اندیشه های شریعتی تأکید داشت، در عین حال که مبارزه با الحاد و مارکسیسم را تکلیف اصلی خود می دانست.

هر کدام از این دو شخصیت، حامیان و پیروان خاص خود را داشتند، شریعتی، جوانان و زنان را جذب می کرد و مطهری، مدهبی های جویای مقابله با مارکسیسم و مادی گری.

شدت اختلافات مطهری و شریعتی به چنان سطحی رسید که آیت الله مطهری در نامه ای خصوصی به امام خمینی (1356) نوشت: کوچک ترین گناه این مرد [شریعتی]بدنام کردن روحانیت است.

او همکاری روحانیت با دستگاه های ظلم را به صورت یک اصل کلی درآورد.