حجاب استایل ها و «کالایی سازی» و «استیج» کردن دینداری و نمادهایش!

وقتی چادر صد و چند میلیونی با ژست و نورپردازی و حرکات مدلینگ معرفی می شود، دیگر معنای حجاب «پرهیز از نمایش» نیست؛ بلکه خود «نمایش» و «کالا» شده است.

- دینداری یا دکور صحنه؟ به گزارش تابناک؛ چادر، که قرار بود نماد ویژه حجاب برای زن مسلمان ایرانی باشد [لااقل در تعاریف حاکمیتی]، در تبلیغات لاکچری به استیج فشن شو بدل شده؛ مثل یک لباس شب در یک شوی مد، نه پوششی برای عبودیت.

حجاب به مثابه کالا، نه عقیده وقتی چادر صد و چند میلیونی با ژست و نورپردازی و حرکات مدلینگ معرفی می شود، دیگر معنای حجاب پرهیز از نمایش نیست؛ بلکه خود نمایش و کالا شده است.

بازارگرمی با نماد دین دینداری در این مدل به ابزار فروش بدل می شود؛ مشتری باید با چادر لاکچری نه فقط پوشش، بلکه پرستیژ طبقاتی بخرد.

تضاد نیت و اجرااگر فلسفه ی حجاب، سادگی و رهایی از نگاه تجملی است، تبلیغ آن روی صحنه و زیر نور پروژکتور یعنی وارونگی کامل پیام.

استثمار نماد دینیچادر در فرهنگ دینی پوشش فروتنی است، اما وقتی روی استیج اینستاگرام با تگ قیمت ده ها میلیونی عرضه می شود، عملاً به ابزاری برای انباشت سرمایه تبدیل شده است.

تبدیل مناسک به شوهمان طور که برخی راهپیمایی های مذهبی را به لوکیشن لاکچری تولید محتوا تبدیل می کنند، پوشش دینی هم به بخشی از پرفورمنس اینستاگرامی تبدیل شده؛ دین در ا�