ابوریحان بیرونی؛ دانشمندی مسلمان، با نگاهی جهانی

ابوریحان در قرون جدید دوباره کشف شد.

شرق شناسان اروپایی در قرن نوزدهم وقتی آثار او را ترجمه کردند، از دقت علمی و بی طرفی فرهنگی او شگفت زده شدند.

- ابوریحان در قرون جدید دوباره کشف شد.

شرق شناسان اروپایی در قرن نوزدهم وقتی آثار او را ترجمه کردند، از دقت علمی و بی طرفی فرهنگی او شگفت زده شدند.

ادوارد زاخائو، خاورشناس آلمانی، کتاب تحقیق ما للهند را به انگلیسی ترجمه کرد و آن را شاهکاری در مطالعه تطبیقی فرهنگ ها دانست.

او بیرونی را انسانی قرن ها جلوتر از زمانه خود توصیف کرد.

  عصر ایران؛ بانو بیدرانی - ابوریحان محمد بن احمد بیرونی در سال 362 هجری قمری در روستایی نزدیک شهر کاث، پایتخت خوارزم، چشم به جهان گشود.

خانواده اش از طبقه متوسط جامعه بودند و دسترسی چندانی به منابع درباری و اشرافی نداشتند، اما از همان کودکی هوش و استعداد او چنان آشکار بود که توجه اطرافیان را جلب کرد.

بیرونی در کودکی به ریاضی و نجوم علاقه مند شد؛ علاقه ای که با مشاهده آسمان صاف و پرستاره خوارزم، هر شب در او شعله ورتر می شد.

نخستین استادانش از دانشمندان محلی خوارزم بودند.

او در همان نوجوانی، مهارت در اندازه گیری ارتفاع خورشید و محاسبه زمان با استفاده از سایه را فرا گرفت.