آغاز مدرسه؛ روایت امید

هر پاییز، با به صدا درآمدن زنگ مدرسه، کودکان قدم به مسیری تازه می گذارند؛ مسیری که آغاز یادگیری و تجربه های نو است.

تفاوت های زندگی خانوادگی شان پررنگ است؛ - هر پاییز، با به صدا درآمدن زنگ مدرسه، کودکان قدم به مسیری تازه می گذارند؛ مسیری که آغاز یادگیری و تجربه های نو است.

تفاوت های زندگی خانوادگی شان پررنگ است؛ بعضی در اتاقی شخصی رشد کرده اند، بعضی اتاقی مشترک دارند و گروهی دیگر در فضای عمومی خانه روزگار می گذرانند.

کودکانی با لباس فرم آماده اند و برخی بی لباس رسمی؛ بعضی با کیف و دفتر نو به استقبال روزهای تازه می روند و بعضی تنها با ابتدایی ترین وسایل.

اما در نگاه همه شان، شوقی مشترک برق می زند: اشتیاق دانستن، بودن در جمع همسالان و ساختن آینده ای روشن تر.

مدرسه برای این کودکان تنها یک مکان آموزشی نیست؛ پلی است میان رؤیاهای کوچک امروز و فردایی که می تواند برای جامعه پُر از امکانات باشد؛ هر کدام از این قدم های کوچک، بخشی از آینده ایران را می سازند.

امید به آموزش و یادگیری، فراتر از تفاوت های مادی و شرایط خانوادگی، در دل همه کودکان زنده است؛ این وظیفه ماست که امید را با حمایت، توجه و فراهم کردن فرصت های برابر، تقویت کنیم؛ تا فردای این سرزمین با توانمندی و آگاهی نسل نو، روشن تر از امروز باشد.