انجمن ها و حکومتها؛ از دل سپردگی تا سرسپردگی

پیشینه معاصر انجمن ها به مشروطه برمی گردد.

وقتی که هزاران انجمن در مدتی کوتاه شکل گرفت.

چون خود مشروطه را غربی پنداشته اند، انجمن ها را نیز تالی نهادهای غربی تلقی کرده اند.

- به نظر می رسد این برداشت چندان درست نباشد.

جواد رنجبر درخشیلر نایب رییس انجمن علمی مطالعات صلح ایران انجمن ها یا به عبارت دیگر نهادهای مدنی در ایران جدید تلقی می شوند.

ریشه آن همانند اغلب پدیده های دیگر به غرب برگردانده می شود؛ شاید برای اعتبار بخشی به انجمن ها.

آیا در سنت ایرانی انجمن نداشته ایم و هر آنچه هست از غرب است؟ پیشینه معاصر انجمن ها به مشروطه برمی گردد.

وقتی که هزاران انجمن در مدتی کوتاه شکل گرفت.

چون خود مشروطه را غربی پنداشته اند، انجمن ها را نیز تالی نهادهای غربی تلقی کرده اند.

به نظر می رسد این برداشت چندان درست نباشد.

در شاهنامه هزاران بار واژه ی انجمن به کار رفته است.

به معنای گروه مردم، جمع شدن، اجتماع و جلسه.

گاه به معنای ساده جمع شدن مردم یا سپاه و گاه به معنایی نزدیک به آنچه ما امروز از انجمن می شناسیم.

  انجمن در سنت ایرانی شناخته و پذیرفته بوده است.

شاه و وزیر و سپهسالار و جهان پهلوان و موبدان موبد نهادهای اصلی و ارکان دولت در دوره ی باستان ایران بوده اند.