نگاهی به نمایشنامه «اتلو»؛ در مذمت «بدگویی» و در ضرورت «گفت وگو»

اگر اتلو مطابق توصیه سعدی عمل کرده بود، یاگوی بدخواه و حسود و بدگو موفق نمی شد زندگی او را به تباهی بکشاند.

ناتوانی اتلو در گفت وگو یکی از علل اصلی سرنوشت شومی بود که او برای خودش و همسرش رقم زد.

- نگاهی به نمایشنامه اتلو ؛ در مذمت بدگویی و در ضرورت گفت وگو اگر اتلو مطابق توصیه سعدی عمل کرده بود، یاگوی بدخواه و حسود و بدگو موفق نمی شد زندگی او را به تباهی بکشاند.

ناتوانی اتلو در گفت وگو یکی از علل اصلی سرنوشت شومی بود که او برای خودش و همسرش رقم زد.

فراد ناتوان از گفت وگو، همیشه استعداد بیشتری برای اتخاد تصمیمات ناعادلانه و ناروا دارند.

      عصر ایران؛ بانو بیدرانی - اتلو  یکی از تراژدی های برجسته ویلیام شکسپیر، نمایش نامه ای است که به بررسی عمق روان انسان، حسادت، اعتماد و تباهی اخلاقی می پردازد.

    این نمایشنامه که در حدود سال 1603 نوشته شده است، داستان ژنرالی مغربی در ارتش ونیز (اتلو) را روایت می کند که در نبرد علیه ترکان عثمانی شرکت داشته و سپس با دزدمونا، یک زن زیبا و ثروتمند ونیزی و بسیار جوان تر از خودش ازادواج کرده و همسرش را عاشقانه دوست می دارد ولی تسلیم بدگویی های افسر مورد اعتمادش (یاگو) از دزدمونا می شود و نهایتا در اوج خشمی نابخردانه، همسرش محبوبش را با دستان خودش خفه می کند.