روایت مسجدجامعی از هوشنگ ابتهاج: می خواهم برای بازجوی شهیدم گل ببرم

آقای ابتهاج برایم تعریف کرد که در دوران حبس، بازجویی داشته و شرایط بسیار بدی را از سر گذرانده است.

سپس شروع به گریه کرد و من گمان کردم این گریه متأثر از شعر «ارغوان» و یادآوری آن روزهاست.

- احمد مسجدجامعی گفت: آقای ابتهاج برایم تعریف کرد که در دوران حبس، بازجویی داشته و شرایط بسیار بدی را از سر گذرانده است.

سپس شروع به گریه کرد و من گمان کردم این گریه متأثر از شعر ارغوان و یادآوری آن روزهاست.

وقتی آرام تر شد، پرسیدم ماجرا چه بود؟ ایشان نام بازجوی خود را به زبان آورد و از من خواست تا کاری برایش انجام دهم.

ابتهاج گفت: یکبار با هم به بهشت زهرا برویم؛ می خواهم برایش گل ببرم.

با تعجب پرسیدم چرا؟ پاسخ داد: چون او به خاطر ایران شهید شد.