ضرورت تقویت پدافند هوایی: یک رویکرد راهبردی

مقدمه دهم شهریور ماه، سالروز تاسیس نیروی پدافند هوایی ارتش، نه تنها یک مناسبت تقویمی، بلکه یادآور یکی از حیاتی ترین ابزارهای تأمین امنیت ملی در جهان امروز است.

در عصر نبردهای مدرن که فرماندهی و کنترل فضای هوایی حرف اول را می زند، توان پدافند هوایی یک کشور به مثابه خط مقدم دفاعی عمل می کند و نقش تعیین کننده ای در معادلات ژئوپلیتیک و بازدارندگی ایفا می نماید.

نیروی پدافند هوایی ارتش فراتر از یک نیروی نظامی، یک سازمان پیچیده با ابعاد راهبردی، مدیریتی و سیاسی است که بقا و ثبات کشور را تضمین می کند.

این یادداشت با تبریک این روز به تمامی کارکنان و متخصصان پرتلاش این نیرو،به این مهم می پردازد که تقویت و توسعه مستمر پدافند هوایی نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت راهبردی است که باید از چند منظر مورد توجه قرار گیرد: 1.

بومی سازی و نوآوری فناوری: تحریم های بین المللی فرصتی برای اتکا به توان داخلی و بومی سازی سامانه های دفاعی فراهم کرده است.

ساخت سامانه هایی مانند باور-373 و رادارهای پیشرفته، نشان دهنده ظرفیت های بالای کشور در این زمینه است، اما رقابت در این حوزه بسیار سریع است.

ما باید با سرمایه گذاری بیشتر در تحقیق و توسعه، به دنبال ساخت نسل های جدیدی از سامانه های پدافند هوایی باشیم که بتوانند با تهدیدات نوظهور مانند هواپیماهای مافوق