وقتی فرصتی ملی به بحرانی اجتماعی بدل شد!

1) معاون وزیر ارشاد از دو ماه پیش با همایون شجریان درباره کنسرت خیابانی در میدان آزادی جلسه گذاشته است.

همچنان که در اطلاعیه شجریان هم هست، هماهنگی با نهاد های ذیربط برای برگزاری این کنسرت باید از همان موقع انجام می شد.

شجریان به عنوان کسی که پیشتر هم محور رویداد هایی بوده این را به خوبی می داند، اما متاسفانه بی تجربگی یا بی عرضه گی -و یا خدای نکرده تعمد- از سوی نادره رضایی، معاون هنری ارشاد باعث شده تنها 4 روز پیش از مراسم آن هم از سوی نامه نگاری و اتوماسیون اداری وی با وزارت کشور و از آنجا به دیگر نهادها، برگزاری این مراسم اعلام شود؛ در موقعیتی که هیچ کس نمی تواند تضمینی برای یک اجرای قابل قبول و ایمن برای این مراسم بدهد! 2) شهرداری تهران در ابتدا مسئولیتی در مراسم را نداشته است و نه تقصیری در وضع پیش آمده دارد و در کنار وزارت کشور، پلیس، اورژانس و دیگر نهاد های خدماتی 4 روز پیش از مراسم مطلع شده است.

اما توییت های ابتدایی مسئولین شهرداری در مواجهه با این پدیده بی جهت شهرداری را سیبل انتقادات کرد، انتقاداتی که باید به معاون هنری ارشاد می شد.

با این وجود شهرداری در کنار دیگر نهاد ها می توانست با یک عزم ملی و تلاشی جهادی؛ انرژی خود را هزینه انسجام جمهور و برگزاری آبرومندانه کنسرت کند و در برابر ناکارآمدی و نابلدی معاون ارشاد،