غزه کوچک ترین خاک، بزرگ ترین درس وطن پرستی

غزه دیگر فقط یک نقطه محاصره شده روی نقشه نیست؛ جایی است که هر صدای انسانی، از پیرزنی بر آوار تا جوانی با کلید خانه ویران، معنای ماندن در وطن را فریاد می زند.

- غزه دیگر فقط یک نقطه محاصره شده روی نقشه نیست؛ جایی است که هر صدای انسانی، از پیرزنی بر آوار تا جوانی با کلید خانه ویران، معنای ماندن در وطن را فریاد می زند.

مجله مهر : در کوچه ای که البته دیگر شبیه کوچه نیست، زن سالخورده با قدی خمیده اما ایستاده راه می رود و مقابل دوربینی که از او به عنوان ثبت تاریخ فیلم می گیرد، می گوید: آخرین قطره خونم را بر این خاک می ریزم، اما هرگز سرزمین ام را ترک نمی کنم.

این صدا، شبیه به هزاران صدایی شنیده می شود که غزه را نه به عنوان شهری محاصره شده، که صحنه بزرگ ترین درس انسان معاصر از ماندن در کشورش می داند.

ابعاد انسانی؛ روایت های کوچک در دل فاجعه غزه امروز بیش از هر نقشه و گزارش اجتماعی با جزییات زندگی روزمره و انسانی تعریف می شود.

پسری ده ساله روی پله های شکسته خانه اش نشسته و اصلاً نمی دانیم کدام یک از اعضای خانواده اش او را در این مسیر سخت همراهی می کند، برادری که در صف آب ایستاده، پدری که در دستش کلید کاشانه اش را می فشارد، کلید خانه ای که دیگر وجود ندارد، اما هنوز بخشی از هویت اوست.