شعر افشین علا؛ پیوند حریر و شمشیر

محمدرضا سنگری،ژوهشگر ادبیات فارسی گفت: می توان ردپای سعدی، سنایی و انوری را در آثارآقای افشین علا دید، شعر او هم لطافت دارد و هم صلابت؛ و همانند پیوند حریر و شمشیر است.

- محمدرضا سنگری،ژوهشگر ادبیات فارسی گفت: می توان ردپای سعدی، سنایی و انوری را در آثارآقای افشین علا دید، شعر او هم لطافت دارد و هم صلابت؛ و همانند پیوند حریر و شمشیر است.

محمدرضا سنگری، شاعر و پژوهشگر ادبیات فارسی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما افزود: اشعار افشین علا، تلفیقی از سنت کهن و نگاه معاصر است.

در شعر علا می توان سلامت زبان، دلدادگی به اهل بیت و پیوند دین و ملیت را به وضوح دید؛ ویژگی هایی که او را در شمار شاخص ترین شاعران انقلاب اسلامی قرار می دهد.

وی افزود: همچنین در برخی شعر های او مفهوم ظهور و گمشدگی انسان به زیبایی مطرح می شود؛ همچنان که در این بیت می خوانیم: دلخوش به صید ماهی دریا مشو / که تور گاهی شود درگیر گره های خویش؛ و این نگاه، نوعی تذکر اخلاقی و موعظه گرانه است.

آقای سنگری گفت: همان طور که شهریار در شعر مشهور ‹ای وای مادرم› عاطفه و سوز را به اوج می رساند، در شعر افشین علا نیز می توان همین لطافت و نرمی عاطفی را یافت.

دلدادگی او به اهل بیت (ع) در مجموعه هایی، چون ‹گل کم تحمل› کاملاً مشهود است.