سازوکار حال اختلاف مندرج در قطعنامه 2231 به عنوان ابزاری حفاظتی برای تضمین پایبندی به توافق طراحی شده است.
حال، توسل به آن پس از نابود ساختن عامدانه همان توافق، - به گزارش جماران؛ رضا نصری، حقوقدان بین الملل نوشت: اعلام قصد سه کشور اروپایی (E3) برای فعال سازی مکانیسم ماشه در برجام، صرفاً یک اقدام شکلی یا رویه ای نیست، بلکه به معنای تصرف خصمانه شورای امنیت توسط قدرت های غربی است.
اقدامی که در تضاد آشکار با نظام منشور ملل متحد قرار دارد.
شورای امنیت سال هاست که به دلیل سوء استفاده مکرر برخی کشورها از حق وتو و ناتوانی در برابر تجاوز یا فجایع انسانی، مورد انتقاد قرار گرفته است.
اما توسل غیرقانونی به مکانیسم موسوم به ماشه یک گام فراتر می رود.
در واقع، این اقدام صرفاً توان تصمیم گیری شورا را فلج تمی کند، بلکه خود شورای امنیت را به ابزاری برای پیشبرد دستورکار سیاسی یک گروه کوچک از دولت ها تبدیل می سازد.
چنین اقدامی به وضوح در چهارچوب دکترین abus de droit قرار می گیرد؛ یعنی استفاده از یک حق به گونه ای که هدف و فلسفه وجودی آن را نقض کند.
سازوکار حال اختلاف مندرج در قطعنامه 2231 به عنوان ابزاری حفاظتی برای تضمین پایبندی به توافق طراحی شده است.