گفت وگو با نخستین گروه کارآگاهان زن در ایران (+عکس)

این زنان را که کلانتر می گفتند چادر و چاقچور داشتند ولی رو نمی گرفتند آن ها روبنده خود را دور سر می پیچیدند و تا اوایل دوران مشروطه نیز کلانترها بازارشان رونق بسزایی داشت داشت و ازجمله این زنان، - این زنان را که کلانتر می گفتند چادر و چاقچور داشتند ولی رو نمی گرفتند آن ها روبنده خود را دور سر می پیچیدند و تا اوایل دوران مشروطه نیز کلانترها بازارشان رونق بسزایی داشت داشت و ازجمله این زنان، بانویی است به نام خدیجه خنجری که کارآگاه بنام زمان خود بوده است.

در اواخر دهه 40 خورشیدی، همزمان با گسترش حضور زنان در مشاغلی که پیش تر در انحصار مردان بود، اداره آگاهی ایران دست به تجربه ای تازه زد: آموزش و به کارگیری کارآگاهان زن.

در زمانی که بیشتر مردم تصویر کارآگاه را مردی با کلاه و بارانی بلند می دانستند، گروه کوچکی از دختران جوان، بی آرایش و با یونیفورم سورمه ای رنگ، پس از دوره های فشرده پلیس جنایی، جودو، تیراندازی و تعقیب وگریز، وارد مأموریت های میدانی شدند.

به گزارش خبرآنلاین، روایت پیشِ رو که نخستین بار در مجله سپید و سیاه به تاریخ 5 شهریور 1348 و به قلم سودابه قاسملو منتشر شده، گزارشی است از نخستین نسل این مأموران زن؛ زنانی که از دستگیری دزدان فروشگاه های بزرگ تا تعقیب جواهرات مسروقه و کار با دستگاه های تازه واردی چون IBM، نقش های