چرا از فضای محدود آپارتمان ها استفاده بهینه نمی شود؟

وقتی وارد بسیاری از آپارتمان های کوچک شهری می شوید، تضاد عجیبی توجه را جلب می کند.

از یک سو مساحت خانه محدود است و هر مترمربع آن ارزش بالایی دارد، - راهروهای باریک که فقط عبور از آن ها ممکن است، مطبخ هایی که در عمل کارکردی جز انبار ندارند، یا اتاق خواب مستر با حمام داخلی که در خانه ای 60 متری به جای مزیت، تبدیل به بار اضافی می شود.

به گزارش تابناک به نقل از یک پزشک؛ در همین حال، نیازهای واقعی گروه های مختلف ساکنان مثل افراد مجرد یا سالمندان اغلب در طراحی ها نادیده گرفته می شود.

همین تضادها موجب می شود آپارتمان های کوچک در ایران و بسیاری کشورهای مشابه با پرتی فضا مواجه شوند.

این پرتی نه تنها آسایش روزمره را کاهش می دهد، بلکه حس کوچک بودن و خفگی را نیز تشدید می کند.

پرسش اصلی این است که چرا چنین اتفاقی می افتد؟ آیا ریشه در فرهنگ مصرف گرای ما دارد که دوست داریم همه چیز کامل به نظر برسد، یا ضعف دانش معماری داخلی دلیل اصلی است؟ در این مقاله تلاش می کنیم به طور تحلیلی و مرحله به مرحله نشان دهیم چه عواملی پشت این مسئله قرار دارند و چگونه می توان با تکنیک هایی مانند نورپردازی، مبلمان چندکاره و انتخاب رنگ هوشمندانه، آپارتمان کوچک را به فضایی کارآمد و حتی بزرگ تر از آنچه هست نشان داد.