درس حمله به قطر، اتکا به میز مذاکره آری یا خیر؟

حمله به قطر بار دیگر نشان داد اتکا به میز مذاکره، به ویژه وقتی طرف اصلی آن آمریکا باشد، امنیت آفرین نیست.

- حمله به قطر بار دیگر نشان داد اتکا به میز مذاکره، به ویژه وقتی طرف اصلی آن آمریکا باشد، امنیت آفرین نیست.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آبادان ؛ حمله اخیر رژیم صهیونیستی به خاک قطر را نمی توان صرفاً یک اقدام نظامی دانست؛ این رخداد نشان دهنده یک خطای محاسباتی جدی در سیاست منطقه ای است.

در حالی که حماس درگیر روند مذاکره بود و قطر نیز با اعتماد به این مسیر، نقش تسهیل گر گفت و گو ها را بر عهده داشت، ناگهان هدف حمله قرار گرفت.

این تحول بار دیگر ثابت کرد که اتکا به میز مذاکره، به ویژه وقتی طرف اصلی آن آمریکا باشد، امنیت آفرین نیست.

تجربه های گذشته نشان داده اند که واشنگتن هرگز در مقام یک میانجی بی طرف عمل نکرده و همواره منافع رژیم صهیونیستی را در اولویت قرار داده است.

چراغ سبز آمریکا به این حمله، نشان می دهد که حتی در بحبوحه گفت وگوها، منطق قدرت در تصمیم گیری های آنان بر هر تعهد دیپلماتیک مقدم است.

اشتباه اصلی، اعتماد به وعده هایی است که بار ها در میدان عمل نقض شده اند.

آمریکا مذاکره را ابزاری برای مدیریت بحران به سود خود و متحدانش می داند، نه راهی برای دستیابی به صلح پایدار.