چرا تابوی هسته ای از همیشه قوی تر است؟

هشتاد سال پس از هیروشیما و ناگازاکی، در حالی که پیمان ها و معاهدات بین المللی یکی پس از دیگری زیر فشار رقابت های هسته ای رنگ می بازند، - به گزارش سرویس بین الملل جماران، فارن پالیسی نوشت: هشتاد سال پیش، در هیروشیما و ناگازاکی ژاپن، بیش از 200 هزار نفر به شیوه هایی فاجعه بار جان باختند؛ از خاکستر شدن و سوختن زنده زنده گرفته تا مرگ تدریجی بر اثر بیماری ناشی از پرتوهای رادیواکتیو.

در دهه های بعد، جامعه جهانی کوشید با ایجاد سازوکارهایی، مانع از اشاعه و به کارگیری سلاح های هسته ای شود؛ مأموریتی که رونالد ریگان، رییس جمهور وقت آمریکا، آن را چنین خلاصه کرد: جنگ هسته ای قابل پیروزی نیست و هرگز نباید رخ دهد.

فروپاشی نظم هسته ای؛ پیمان هایی که یکی پس از دیگری رنگ می بازند امروز اما با اوج گیری دوباره تهدیدات هسته ای و روند فزاینده اشاعه، این پرسش جدی مطرح است که آیا حقوق بین الملل توان بازدارندگی کافی دارد؟ آمریکا و روسیه از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد خارج شده اند، تهدیدهای هسته ای میان دو قدرت رو به افزایش است و عربستان نیز تمایل به تسلیح نشان داده است.

در اروپا نیز برخی کشورها که نگران از دست دادن چتر هسته ای آمریکا در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ هستند، به فکر دستیابی به سلاح اتمی افتاده اند.