از صفویه تا امروز؛ قصه تکراری زاینده رود خشک (+عکس)

رودخانه زاینده رود، بزرگ ترین و پرآب ترین رودخانه فلات مرکزی ایران، از گذشته های دور تا امروز بارها دچار خشکی و افت جریان شده است و این موضوع محدود به دوره معاصر و زمان کنونی نیست.

- رودخانه زاینده رود، بزرگ ترین و پرآب ترین رودخانه فلات مرکزی ایران، از گذشته های دور تا امروز بارها دچار خشکی و افت جریان شده است و این موضوع محدود به دوره معاصر و زمان کنونی نیست.

در طول تاریخ، عوامل طبیعی و انسانی مختلفی موجب دوره های متناوب خشکی این رودخانه شده اند که بررسی آنها نشان می دهد مسأله خشک شدن زاینده رود سابقه ای چندصدساله دارد.

به گزارش دیروزبان، خشکی زاینده رود در تاریخ ایران موضوعی پیچیده و مرتبط با تغییرات طبیعی و فعالیت های انسانی در طول قرون مختلف است که شواهد مستندی از آن در دوران صفویه و قاجار وجود دارد.

خشکی زاینده رود در دوران صفویه بر اساس منابع تاریخی، اولین شواهد خشکی زاینده رود به قرون وسطی و عصر صفویه بازمی گردد.

یکی از منابع مهم درباره این موضوع کتاب حمزه اصفهانی است که از قحطی و خشکسالی بزرگی در سال 323 هجری قمری در اصفهان خبر می دهد.

در طول دوران صفویه، خشکسالی های تابستانی به صورت مکرر اتفاق می افتاد و این پدیده به شدت زندگی مردم اصفهان را متاثر کرده بود.