بحرین؛ قربانی ناتوانی پهلوی در حفظ تمامیت ارضی

بحرین که برای قرن ها بخشی از خاک ایران به شمار می رفت، در 23 مرداد 1350 و تحت فشار های خارجی، از ایران جدا شد؛ جدایی که پیامد های گسترده ای برای کشور به دنبال داشت.

- بحرین که برای قرن ها بخشی از خاک ایران به شمار می رفت، در 23 مرداد 1350 و تحت فشار های خارجی، از ایران جدا شد؛ جدایی که پیامد های گسترده ای برای کشور به دنبال داشت.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ در 23 مرداد ماه 1350، حاکمان بحرین با صدور بیانیه ای رسمی، حاکمیت تاریخی ایران بر بحرین را کنار گذاشتند و استقلال بحرین را که پیش از این به عنوان استان چهاردهم ایران خوانده می شد، اعلام کردند.

بدین ترتیب عملاً این جزیره راهبردی از خاک ایران جدا شد.

این موضوع نه تنها یک شکست بزرگ در حفظ تمامیت ارضی کشور بود، بلکه نشان دهنده ضعف عمیق حکومت پهلوی در سیاست خارجی و عدم درک اهمیت ژئوپلیتیک بحرین بود.

بحرین برای قرن ها بخشی از قلمرو ایران بود.

از دوران پیش از اسلام تا دوره صفویه و سپس در دوران افشاریه و قاجاریه، این جزیره تحت حاکمیت ایران اداره می شد.

در سال 1817 میلادی شیخ بحرین در نامه ای به فتحعلی شاه گفته بود که آن ها پادشاه ایران را سلطان خود می دانند.

فرمان حکومت در بحرین نیز از سوی شاه ایران برای حاکم آنجا صادر می شد و حتی سکه بحرین نیز در تمام مدت به نام فتحعلی شاه ضرب می شد و مالیات آ