ماجرای تولد یک موکب؛ وقتی زندگی بوی خادمی حسین (ع) می دهد

حوالی عمود 1384، در فاصله دو ونیم کیلومتری از حرم نورانی سیدالشهدا، موکبی برافراشته شده که نه تنها دیوار و سقف، بلکه ریشه در قلب ها دارد، - ماجرای تولد یک موکب؛ وقتی زندگی بوی خادمی حسین (ع) می دهد کربلا - حوالی عمود 1384، در فاصله دو ونیم کیلومتری از حرم نورانی سیدالشهدا، موکبی برافراشته شده که نه تنها دیوار و سقف، بلکه ریشه در قلب ها دارد، موکب باب الحوائج شهرستان نور.

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها: آفتاب عراق بی ملاحظه می تابد؛ بر خاکی که از قرن ها پیش با خون عشق آبیاری شده.

در خیابان های داغ و غبارآلود کربلا، در هیاهوی زائرانی که گام هایشان بوی نیت می دهد، موکب ها چون سایه هایی از لطف گسترده اند.

زبان از توصیف کوتاه می ماند وقتی از کربلا سخن می گویی، اما در همان سکوت، صدایی می پیچد: صدای مردمی که نیامده اند فقط زائر باشند؛ آمده اند تا در اوج خستگی، خادم شوند.

آمده اند تا نفس نفس های خود را نذر زائران حسین کنند.

در دل این شور عظیم، جایی در حوالی عمود 1384، در فاصله دو و نیم کیلومتری از حرم نورانی سیدالشهدا، موکبی برافراشته شده که نه تنها دیوار و سقف، بلکه ریشه در قلب ها دارد: موکب باب الحوائج شهرستان نور.

و در میانه این کاروان خلوص، رستم عبدی ایستاده است.