هیروشیما؛ نقطه ای روی نقشه یا زخمی بر جان تاریخ؟

در طول هشت دهه ی گذشته، هیچ رییس جمهور آمریکا حتی به صورت نمادین، بابت این جنایت، از مردم ژاپن عذرخواهی نکرده است.

هنوز هم در روایت رسمی ایالات متحده، - آگوست، سالروز یکی از تلخ ترین و پرابهام ترین لحظات تاریخ معاصر است: بمباران اتمی هیروشیما.

رویدادی که نه فقط جان بیش از 140 هزار انسان را گرفت، بلکه جهانی را برای همیشه به دو روایت تقسیم کرد؛ روایت هایی که نه فقط آغاز و پایانشان، بلکه نسبتشان با انسان، با قدرت، با تاریخ و با حقیقت، متفاوت است.

بامداد ششم آگوست 1945، بمب افکنی آمریکایی به خلبانی پال تیبتز ، با هواپیمایی به نام انولا گی (نام مادرش)، از جزیره ی تینیان برخاست تا نخستین بمب اتمی تاریخ بشریت، با نام پسرک ، را بر شهر هیروشیما فرو اندازد.

پس از رهاسازی بمب، هواپیما یک دور کامل زد تا از انفجار عکس بگیرد و سپس به پایگاه بازگشت.

تیبتز بعدها گفت: به جز پانزده دقیقه ای که بالای هیروشیما بودیم، باقی پرواز کاملاً روتین و کسل کننده بود.

سه روز بعد، دومین بمب، با نام مرد چاق ، این بار بر ناکازاکی فرود آمد.

ناکازاکی حتی هدف اصلی آن روز نبود؛ مقصد، شهر کوکورا بود، اما ابرهای انبوه دید را محدود کردند و مرگ مسیر خود را تغییر داد.