اربعینی ها جای کسی را تنگ نمی کنند

این مسیر فقط با عشق طی می شود وگرنه چه امتیاز ظاهری دارد که کیلومترها پیاده در گرمای وانفسا، کیلومترها راه را طی کنند.

- هر سال جمع میلیونی از شیعیان و از فِرَق و ادیان دیگر با انگیزه های شخصی و اعتقادی و بدون مزاحمت برای دیگران، کاملا آزادانه و در گرمای نزدیک به پنجاه درجه، که نشان می دهد به حسب ظاهر به آنان خوش نمی گذرد؛ با شوق به راهپیمایی اربعین می روند.

این زائران خودشان هزینه های خودشان را می پردازند، بلیت هواپیما را هم از جیب مبارک، حتی با قرض از دیگران و گرانتر از سفرهای خوش آب و هوا تهیه می کنند، و تازه مبلغی را هم برای خروج به دولت می دهند.

این مسیر فقط با عشق طی می شود وگرنه چه امتیاز ظاهری دارد که کیلومترها پیاده در گرمای وانفسا، کیلومترها راه را طی کنند.

به تعبیرها امروزی ها، سفر اربعین همه اش پارادوکسیکال است.

از یک سو گرمای طاقت فرسا، و از سوی دیگر حس شادابی و آرامش؛ از یک سو شور رفتن با پای پیاده، و از سوی دیگر شوق به رسیدن.

از یک سو سفر انفرادی، و از سوی دیگر گم شدن در دریای مواج انسانی؛ از یک سو خستگی راه و از سوی دیگر همراهی مجاوران و میزبانان برای رفع خستگی ، و صدها پدیده دیگر که در محاسبات بشری نمی گنجد.