«گنجینه های ارزشمند ملت»؛ بازخوانی جایگاه اسرا در اندیشه امام خمینی(س)

نگاه امام خمینی(س) به آزادگان تنها به تجلیل از مقام معنوی آنان محدود نمی شد، بلکه ابعاد عملی و حمایتی گسترده ای داشت.

ایشان در برابر «جانی ترین دژخیم زمان»، - بیست و ششم مردادماه، هر سال یادآور بازگشت آزادگان سرافرازی است که سال ها در اردوگاه های رژیم بعث عراق، نماد استقامت و پایداری بودند.

این بازگشت، صرفاً پایکوبی رویداد نظامی نبود، بلکه تبلورشعف پیوندی عمیق میان بنیان گذار جمهوری اسلامی، امام راحل و فرزندان معنوی اش بود؛ پیوندی که در اندیشه ایشان، اسارت را به یک فضیلت تبدیل کرد.

تحلیل جایگاه آزادگان در منظومه فکری امام خمینی(س)، نیازمند فراتر رفتن از روایت های عاطفی و ورود به یک بررسی علمی و گفتمانی است.

این جستار، بر آن است تا با استناد به منابع موجود و بررسی بیانات امام، ابعاد این نگاه را روشن ساخته و نشان دهد که چگونه اسارت در کلام ایشان، از یک شکست به یک پیروزی معنوی مبدل شد.

1.

تجلیل از اسارت، نه به مثابه انفعال، که به مثابه جهاد در نگاه امام خمینی(س)، جنگ تحمیلی یک درگیری برای حفظ خاک و مرز صرف نبود، بلکه جهاد فی سبیل الله بود که در آن، هر رزمنده ای، چه در میدان نبرد و چه در بند اسارت، رسالتی الهی داشت.