زمانی جلاد معروف ایران بودم/ خانواده ما از هفت پشت جلاد بودند

هنوز چهار پنج سال بیشتر نداشتم که مرا «میرغضب کوچولو» خطاب می کردند، وقتی در کوچه با بچه ها بازی می کردم می گفتند «تو پسر مشدی کریم میرغضب هستی، - هنوز چهار پنج سال بیشتر نداشتم که مرا میرغضب کوچولو خطاب می کردند، وقتی در کوچه با بچه ها بازی می کردم می گفتند تو پسر مشدی کریم میرغضب هستی، پدرت سر آدم ها را می برد.

در تاریخ معاصر ایران، نام برخی مشاغل و افراد با هاله ای از هراس و ابهام همراه بوده است؛ یکی از این چهره ها، علی میرغضب، آخرین بازمانده میراث شغلی جلادی در تهران است؛ مردی که وقتی خبرنگار اطلاعات هفتگی در تابستان 1336 با او مواجه شد، نزدیک به یک قرن از عمرش می گذشت و در کوچه پس کوچه های مولوی دستفروشی می کرد.

به گزارش خبرآنلاین، در گذار از سلطنت مظفرالدین شاه به پایان عصر قاجار، علی میرغضب علاوه بر نقش خود به عنوان یک مأمور حکومتی، شاهد بسیاری از رخدادها و ماجراهای حیرت انگیز و گاه بی رحمانه ای بوده که کمتر کسی جسارت روایت بی پرده آن را دارد.

او، برخلاف عواطف عمومی نسبت به شغل خویش، صراحتا از تجربه ها و اتفاقات سهمگینی که طی سال ها فعالیت به چشم دیده، سخن می گوید؛ واقعیت هایی از سازوکار انتخاب و تربیت میرغضب، مناسبات قدرت، ترس و واکنش های محکومین، و نگاه جامعه ای که همیشه میان ترس، نفرت و کنجکاوی معلق بود.