اصول هفت گانه برای کنش سیاست خارجی ایران در دوره پسا جنگ

با توجه به محدودیت های سطح نظام و تضییقات ناشی آن و نیز مؤلفه های درون سیستمی، کنش سیاست خارجی ایران نیاز به یک بازصورت بندی و طراحی مفهومی جدید دارد تا بتواند در صیانت از امنیت و منافع ملی عملکرد بهتری داشته باشد.

- به گزارش جماران نشست علمی مذاکره آکادمیک - درباره مذاکره دیپلماتیک: جنگ، دیپلماسی و جهت گیری انقلابی به میزبانی گروه مطالعات انقلاب اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و با حضور جمعی از اساتید و پژوهشگران برگزار شد.

در این نشست، دکتر محمد محمودی کیا، عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی، تحلیلی راهبردی، جامع و لایه مند از وضعیت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران ارائه داد.

درهم شکستن نظم پساجنگ جهانی دوم؛ بازگشت رئالیسم به مثابه قاعده حاکم محمودی کیا سخنان خود را با ادای احترام به مقام شهدای جنگ اخیر و فرماندهان و دانشمندان فقید آغاز و با اشاره به تحولات جهانی، بر دگرگونی عمیق در نظم بین المللی تأکید کرد.

به گفته وی، مفاهیمی چون حاکمیت ملی، مرزهای رسمی و ثبات در اتحادها، که ستون های نظم جهانی پس از جنگ جهانی دوم محسوب می شدند، امروز در حال فروپاشی و یا تضعیف فزاینده هستند.

نمونه هایی چون طرح ادعای سرزمینی آمریکا بر کانال مکزیک و یا گرینلند و کانادا، چین در دریای جنوبی، و ادعاهای ارضی روس�