زندگی منزوی روبرتو باجو؛ ستاره فوتبال در حومه شهر هیزم می شکند

روبرتو باجو، اسطوره فوتبال ایتالیا و برنده توپ طلای 1993، پس از سه دهه از خاطره تلخ فینال جام جهانی 1994، زندگی متفاوتی را در انزوا آغاز کرده است.

- روبرتو باجوی 58ساله سه دهه پس از آن کابوس ویرانگر دور از انظار عمومی زندگی می کند.

او به طور کامل از زندگی شهری کناره گرفته و تنها گهگاهی در رویدادهای بزرگی مانند جام جهانی باشگاه ها در آمریکا دیده می شود و بیشتر به کار در خانه و باغش علاقه مند است.

او که زمانی بهترین فوتبالیست جهان - برنده توپ طلای سال 1993 - بود، در حومه شهر زندگی می کند و یک فیات کارکرده ی 40ساله را سوار می شود.

او نه تنها از نظر روحی که از نظر جسمی نیز به دلیل مصدومیت های فراوان دوران فوتبال حرفه ای، دردهای شدیدی را تجربه می کند.

هم دوره های او مرتبا در مسابقات خیریه اسطوره ها فوتبال بازی می کنند ولی رابی حتی نمی تواند بدود! دخترش می گوید: چیزی که واقعا آزارم می دهد، دیدن او در 58سالگی است که درهم شکسته.

از وقتی بازنشسته شده دیگر بازی نکرده است.

حتی وقتی با ما در حیاط بازی می کرد، بعد از خوردن دریبل دوم تسلیم می شد چون دردش شروع می شد و می ترسید دوباره مصدوم شود.

نمی دانم حاضر بودم چه چیزهایی را بدهم تا 90 دقیقه دیگر او را در زمین ببینم.