چرا دیگر کسی از سوراخ لایه اوزون حرف نمی زند؟

دو دهه پیش، سوراخ لایه اوزون تیتر یک همه خبرها بود و تصاویرش جهان را نگران می کرد.

امروز اما کمتر کسی از آن حرف می زند.

آیا بحران تمام شده یا فقط فراموشش کرده ایم؟ - دو دهه پیش، سوراخ لایه اوزون تیتر یک همه خبرها بود و تصاویرش جهان را نگران می کرد.

امروز اما کمتر کسی از آن حرف می زند.

آیا بحران تمام شده یا فقط فراموشش کرده ایم؟ در دهه 1980 و اوایل 1990 میلادی، دانشمندان با انتشار تصاویری از یک شکاف عظیم در لایه اوزون بر فراز قطب جنوب، زنگ خطر را برای سلامت زمین به صدا درآوردند.

عامل اصلی، کلروفلوئوروکربن ها (CFCs) بودند؛ گازهایی که در اسپری ها، یخچال ها و کولرها استفاده می شدند و به لایه گازی محافظ زمین در برابر اشعه های مضر خورشید آسیب می زدند.

این بحران به سرعت به یک موضوع جهانی بدل شد.

به گزارش خبرآنلاین، در سال 1987 جامعه جهانی با امضای پروتکل مونترال، توافق کرد تا استفاده از کلروفلوئوروکربن ها و مواد مشابه را حذف کند.

این پروتکل هدف اصلی آن کاهش و سپس حذف کامل مواد شیمیایی مخرب لایه اوزون بود، از 1 ژانویه 1989 به طور رسمی اجرایی شد و بعدها با اصلاحات و الحاقات مختلف، دامنه و شدت محدودیت های وضع شده در قالب افزایش یافت.

این اقدام بی سابقه جهانی در جهت حفظ محیط زیست موجب شد از اوایل دهه 2000 روند ترمیم لایه اوزون آغاز شود.