نگاهی انتقادی به رمان «زلزله ده ریشتری»

نویسنده همه جا موفق نبوده است؛ مثلا نحوه فتح اسراییل باورپذیر نیست.

این که یک جمعیت خشمگین و انتقام جو پیاده راه بیفتد و هر چه را سر راه شان است از بین ببرند و در نهایت سرزمین های اشغالی را تصرف کنند و دشمن هم فقط کتک بخورد و فرار کند بیشتر به یک شوخی شبیه است.

- نویسنده همه جا موفق نبوده است؛ مثلا نحوه فتح اسراییل باورپذیر نیست.

این که یک جمعیت خشمگین و انتقام جو پیاده راه بیفتد و هر چه را سر راه شان است از بین ببرند و در نهایت سرزمین های اشغالی را تصرف کنند و دشمن هم فقط کتک بخورد و فرار کند بیشتر به یک شوخی شبیه است.

عصر ایران؛ علی بهاری - به تازگی رمان زلزله ده ریشتری نوشته نیما اکبرخانی را خواندم.

این رمان تخیلی، روایت گر زلزله ای مهیب است که در 1409 در تهران به وقوع می پیوندد و موجب مرگ میلیون ها نفر از شهروندان تهرانی می شود.

به هم ریختگی اوضاع کشور، غریزه طمع دشمنان ایران را تحریک می کند.

آنان از جنوب به خاک ما یورش می برند و شهرها را یکی پس از دیگری تصرف می کنند.

در نهایت هم اسراییل که فرصت پیش آمده را تکرارناشدنی می بیند با ده موشک اتمی، باقی مانده تهران را هدف قرار می دهد، صدها هزار نفر را می کشد و بقیه را به سرطان دچار می کند.